Jako solistka koncertowała m.in. z Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lubelskiej, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Krakowskiej, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, i in. Współpracowała z takimi dyrygentami jak Paweł Przytocki, Wojciech Rodek, Rafał Kłoczko. Działalnością koncertową stara się promować niesłusznie zapomnianą muzykę polską, a także przybliżać słuchaczom muzykę XX i XXI wieku.
Wykonywała muzykę kameralną w wielu krajach Europy i w Republice Południowej Afryki. Współpracuje z Natalią Jarząbek, wybitną flecistką dysponującą techniką oddechu permanentnego, z kwintetem dętym Cracow Golden Quintet oraz w duecie fortepianowym z Radosławem Goździkowskim.
Dominika Peszko specjalizuje się w wykonawstwie liryki wokalnej. Dokonała premierowych nagrań pieśni Emanuela Kani i Kazimierza Lubomirskiego – polskich kompozytorów romantycznych. Jest także korepetytorem wokalnym podczas produkcji operowych oraz towarzyszy śpiewakom podczas międzynarodowych konkursów wokalnych. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Wokalistyki Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.
W swoim dorobku ma liczne prawykonania muzyki nowej, eksperymentalnej, nierzadko z wykorzystaniem narzędzi multimedialnych. Jest członkinią Stowarzyszenia Artystycznego „Muzyka Centrum” zrzeszającego wykonawców muzyki współczesnej. W 2022r. pianistka wykonała w całości monumentalny cykl Vingt Regards sur L'Enfant-Jésus Oliviera Messiaena.
Minęło blisko trzydzieści lat i doczekaliśmy „Spojrzeń” prezentowanych przez Dominikę Peszko, wychowankę krakowskiej uczelni muzycznej w klasie prof. Andrzeja Pikula, a teraz pracownicę tejże uczelni. Artystka oddała całą złozoność muzyki Messiaena. W jej interpretacji była i intymna, czuła, niemal romantyczna delikatność, i ptasie świergoty, i gwiezdna, bezosobowa szklistość gwiezdnego wszechświata i potęga Absolutu. Messiaen mówił, że w „Dwudziestu spojrzeniach” poszukiwał języka miłości mistycznej. Wydaje się, że Dominika Peszko potrafiła ten język należycie odczytać i ewokować jego atmosferę.
W odczytaniu i przekazaniu słuchaczom kompozycji inspirowanej krajobrazem Natalia Jarząbek i Dominika Peszko wykazały się wyobraźnią, ale także dojrzałością i dużym doświadczeniem w interpretacji muzyki XX wieku i współczesnej. (...) Uwagę przykuła zwłaszcza imponująca gra Peszko – precyzyjna, skoncentrowana, a przy tym lekka i zdecydowana.
Pianistka rozpoczęła solowym wykonaniem Rêverie a-moll op. 48 – absolutnie wirtuozowskim, skupionym na niejednorodności wyrazu i dojrzałym zrozumieniu dla zaskakującej harmonii.